Een jaar als single mom door @mijngelukje
Hoe bevalt het Kirsten van @mijngelukje in het eerste jaar als single mom? Ze deelt graag haar ervaringen als alleenstaande moeder met jullie in deze blog. Misschien komt er voor Emma haar tweede verjaardag wel een leuke man op hun pad. Lees je mee?
4 op 5 november 2017 braken ‘s nachts mijn vliezen. Ik dacht dat nu mijn bevalling zou beginnen maar helaas, dit gebeurde nog lang niet. Ik heb heel 5 november met gebroken vliezen gelopen en had lichte buikkrampen, maar helaas geen baby. Je snapt dat ik die nacht niet meer geslapen heb, ik was super zenuwachtig voor de bevalling en wist niet wat mij verder te wachten stond.
Op de nacht van 5 op 6 november begonnen de weeën. Om 04:00 hielt ik het niet meer uit en ben ik gaan douchen. De verloskundige belde ik een uur later. Om 10:00 mocht ik naar het ziekenhuis. De weeën hielden echt niet op maar ontsluiting kreeg ik niet. Ik had niet zo’n leuke verloskundige, ze wees elke vorm van medicatie af omdat zij zelf mijn bevalling wilde leiden. Toen ik weeën opwekkers kreeg moest ze weg en kreeg ik eindelijk een morfine pompje. Wat een opluchting!
En daar kwam ze eindelijk, om 18:14 werd Emma Lieve geboren. Het was goed, het was klaar. We moesten nog 24uur in het ziekenhuis blijven en mochten daarna naar huis.
Zin in kraamvisite had ik zeker niet, veel mensen die je niet of nauwelijks spreekt wilde langskomen. Ik heb dit ook gewoon geweigerd. Vriendinnen en familie die dichtbij staan mochten uiteraard wel komen. Mijn oma kwam bijna elke dag. Omdat ik geen idee had hoe een baby werkte nam mijn moeder een maand vrij.
De ontwikkeling van Emma Lieve ging echt enorm snel! Ten eerste werd ze al geboren met een tand. Ik vond dit zo erg, haha. Ze leek naar mijn idee gelijk geen baby meer. Rollen, bewegen en zitten was allemaal geen enkel probleem en dit kon ze ook allemaal voor dat ze 4 maanden was. Met 6 maanden begon Emma met kruipen en met 10 maanden ging ze lopen. Bizar hoe snel dat gegaan is!
En nu is ze alweer 1. Een heel jaar ben ik al mama. Of het zwaar is geweest? Mwah wat is zwaar. Gebroken nachten maken het een stukje lastiger omdat je zelf onder je energie level zit. Of ik het anders had gewild? Nee. Ik vind het echt helemaal prima zo. Natuurlijk wens ik een papa in Emma haar leven, maar wel een papa die met ons een gezin vormt. Die haar accepteert en die van haar houdt.
Ik ben blij dat ik alles zelf heb mogen mee maken, elke seconde van Emma heb mogen genieten en haar hebben zien groeien. Alle clichés zijn waar. Het gaat zo snel!
Soms vraag ik mezelf af of ik wel genoeg heb genoten van haar. Of ik niet te veel bezig ben geweest met andere dingen en of ik het anders had moeten doen. Maar ik denk, zolang Emma blij en vrolijk is, dat ik het wel goed heb gedaan.
Van Emma haar biologische “vader” heb ik tijdens de zwangerschap tot bijna 12 maanden erna niets gehoord. 2 dagen voor haar verjaardag kreeg ik een sms; gefeliciteerd met Emma haar eerste verjaardag.
“Ze is niet jarig”. Ik hoop dat het daarbij blijft ik heb geen behoefte aan contact en zolang Emma nog niet vraagt waarom ze geen vader heeft ga ik ook niks aan de grote klok hangen.
Ik heb een prachtig jaar als single mom gehad. Of ik nog een heel jaar alleenstaande moeder zal zijn, dat weet ik niet. Misschien komt er voor Emma haar tweede verjaardag wel een leuke man op ons pad. Ik hoop het.
“Ik heb je gekregen, ik heb je niet genomen. Als een gelukje op mijn pad gekomen. En nu lig je hier zo mooi en klein. Ik ben trots dat ik voor altijd jouw mama mag zijn”
Dit stukje tekst uit het geboortekaartje blijft zo toepasselijk.
Liefs, Kirsten & Emma Lieve