De droom van @girls.on.the.block komt eindelijk uit!
Wat als je al tien jaar lang een droom hebt die nooit uitkomt? Hoe spannend is het om dan toch de stap te zetten om je droom waar te maken? Don't call it a dream, call it a plan! Naomi's droom is eindelijk uitgekomen.
Tien jaar….al tien jaar heb ik een droom. Maar nooit heb ik de stap durven zetten. Nu wel. Oh yes, nu wel!
Tien jaar geleden was ik 26 jaar oud. Tien jaar geleden ging ik naar een open dag van Academie Artimis voor de deeltijdopleiding Interieurstyling. En tien jaar geleden ben ik na deze open dag nerveus naar buiten gelopen en heb ik die deur dicht gedaan. Letterlijk, want wat vond ik het eng om het roer om te gooien en om iets totaal anders te gaan doen. In principe zat ik goed. Ik had een goede baan. En die baan (bij een onderdeel van het Ministerie van Justitie en Veiligheid) heb ik nog steeds. En dat is een fijne baan, maar ook een baan, zoals ik in een eerdere blog heb geschreven, die je confronteert met de verharding van de maatschappij.
Ik geloof dat tien jaar geleden de tijd nog niet rijp was. Ik was jong en had ook nog andere plannen. Ik wilde trouwen en kinderen. En zo geschiedde. In 2010 zijn mijn man en ik getrouwd en in 2011 en 2013 zijn onze dochters Billy en Lolo geboren. Maar nog altijd popte regelmatig die droom op. ‘Als ik iets anders ga doen, als ik een andere baan zou willen, dan is het iets totaal anders… Maar nu is dat nog niet handig, misschien als de meiden allebei op school zitten’. En zo gingen er jaren voorbij. Tot ik een kennisje sprak die in dezelfde sector werkzaam was als ik. Zij vertelde mij dat ze het roer om had gegooid. Ze was weer gaan studeren. Jawel, zij was gestart met een interieuropleiding (potjandorie, zij durfde dat gewoon!). We gingen koffie drinken en zij vertelde mij vol enthousiasme over de opleiding. Hoe het haar energie gaf en over hoe blij ze was dat ze deze stap had genomen. Ze adviseerde me om ook naar een open dag te gaan van Perk Interieuropleidingen in Eindhoven. Maar naar die open dag ben ik in dat jaar niet gegaan. Lolo was drie jaar, ik wilde nog van haar genieten voor ook zij naar de basisschool ging en nu kwam het toch nog niet uit om….. Uitstelgedrag? Van uitstel komt….
Toen was het november 2017. Lolo was vier jaar geworden en ging ook naar school. Op het werk waren grote organisatorische veranderingen gaande. Dit had geen invloed op mijn baan, maar wel op mijn werkplezier. Begrijp me niet verkeerd, ik heb een leuke en interessante baan, maar soms valt alles samen. Dan beland je op dat punt dat je stil gaat staan bij wat je nog wilt bereiken. En opeens zag ik die ene deur weer open gaan. Die deur naar een lang gekoesterde droom. Die droom moest nu maar eens een plan worden. In januari van dit jaar heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik naar de open dag gegaan van Perk Interieuropleidingen. Ik stapte nerveus naar binnen en kwam vol energie naar buiten. Ik zag mezelf al helemaal zitten. Ik kon het nu echt voor me zien. De deur stond open.
Een paar weken terug had ik een introductiegesprek. Ook dit vond ik weer een partijtje spannend, maar al snel bleek dat dit totaal niet nodig was. Wat een fijn en ontspannen gesprek. Dit voelde goed. Heel goed. Ik heb ter plekke het aanmeldformulier ingevuld en ondertekend. Vanaf september ga ik weer studeren!
Afgelopen week heb ik het in mijn team verteld van mijn huidige baan. Zij hebben het positief ontvangen. Ik schuif wat met mijn werkdagen en hoop zo een goede balans te hebben tussen werken en studeren.
Tien jaar….na tien jaar ga ik starten aan een interieuropleiding. Ik ga het gewoon doen. Don’t call it a dream, call it a plan!
Liefs,
Naomi
@girls.on.the.block